Wierszowy wtorek. Regeneracja

mój ulubiony Doktor
żyje przez kilka sekund
czasem jego sekret wyjawia się przedwcześnie
wtedy umiera zanim się narodzi

wraca co kilka lat gdy jego twarz
jest złotą skrzącą chmurą
czystej potencjalności
gdy może być każdym nawet twoją babcią
a ja zawisam w oczeki

waniu
na szczycie górskiej kolejki
wolny od siły ciążenia
póki spojrzenie w dół
nie złamie kruchej tafli
funkcji falowej
wtedy znów się obudzę
w jedynym z możliwych światów

lecz jeszcze nie teraz

Wierszowy wtorek. Prawie haiku

są takie dni
że chce się zerwać z siebie
nawet powietrze

Wierszowy wtorek. Missed connection

na początku wziąłem cię

za sikorkę teraz wiem

byłeś pierwiosnkiem

albo piecuszkiem

gdy cię podniosłem

z ziemi otwarłeś dzióbek

a czarne oko patrzyło

uparcie nie rozumiałem

rozglądałem się tylko szukając

pomocy

a kiedy znowu spojrzałem

już cię nie było

twoja główka opadła
lekka jak kamień

bagaż który zostawiłeś

złożyłem w trawie

nie mam pretensji że zetknęliśmy się

tylko przelotnie wiem

nasze spojrzenia zawsze krzyżują się
między wzgórzami czaszek

potem wstydliwie
odwracamy wzrok

daj tylko znać czy dotarłeś

gdzie miałeś dotrzeć